Chinese soep

Alweer een yummy’s lekkere Chinese soep: die ieder kan maken die ook een pot water aan de kook kan brengen… En alles in 1 pot: dus weinig afwas bovendien!

Wat altijd leuk is wanneer ik bij mijn Chinese (Hainanese) schoonouders op bezoek kom, is dat er buiten weer een pot soep op hun houtskoolvuurtje staat te pruttelen. Deze keer niet met exotische ingrediënten zoals gojibessen, gedroogde dadels, gedroogde inktvis of allerhande Chinese kruiden, maar met slechts 4 ingrediënten, vers van op de markt: arrowroot, lotuswortel, varkensribben en gerookte knoflook.

Hmmm, eigenlijk toch meer exotisch dan ik op het eerste zicht dacht, want in de Lage Landen kom je misschien niet elke dag een lotuswortel en een arrowroot tegen in de winkel: je beste kans deze wortels te vinden, is een Chinese of oosterse supermarkt bezoeken. Ben je dan toch in een Oosterse winkel, koop dan gelijk pindanoten (niet de gekende, gezouten die je als snack zou eten) en kook ze mee in de soep (een 60tal gram per liter water: wel eerst een 4tal uur laten weken in water en dan de roodbruine velletjes verwijderen: ideaal wanneer je geen lotuswortel hebt).

Wie het paleo dieet volgt, zal zeker in flink wat ingrediënten arrowroot zien voorbijkomen om soepen of saus te dikken. Daar bedoelen ze dan het zetmeel van de arrowroot, verkocht als poeder zoals maïszetmeel of aardappelzetmeel (maar die 2 laatste zijn niet paleo). Wie geen kaas heeft gegeten van het paleo dieet: volgens de Chinezen is soep voor meer “chi” voor je lichaam en om je immuunsysteem te versterken. Dat eerste zal ik als westerling nooit begrijpen, maar dat laatste is logisch: hoe meer gevarieerd eten op je menu, hoe meer micronutriënten voor je lichaam.

Voor deze soep gebruiken we echter de echte, verse (pijl)wortel. Met wat verbeelding en een slechte bril, lijkt het op een reuze zoete aardappel, maar het heeft een meer neutrale smaak. Koop een grote, ronde arrowroot, want hoe dunner (zoals ook de punt van de wortel), hoe taaier de vezels worden.

De lotuswortel is dan weer een wortel die in het water (modder, moerasgrond) groeit: in schijfjes gesneden zie je in elk schijfje een 9tal gaatjes en het smaakt best beter dan een zoete aardappel, ook wat krokanter (zeer leuk om te frituren! – niet bakken in de pan dus). Zoek je een aardappel-vervanger en ben je echt niet tevreden met de zoete aardappel, probeer dan lotuswortel of meer uit de regio: pastinaak.

Beide wortels kan je schillen, maar dat hoeft niet echt: dus aan jouw de keuze voor meer of minder werk 🙂 De arrowrootschil is wel een beetje bitter: maar wie gezond leeft, weet dat bitter de spijsvertering bevorderd en wie paleo leeft, weet dat moderne groenten zo veel mogelijk de bittere smaak weg-“veredelen”. Jammer, want bijvoorbeeld witloof is lang niet meer zo bitter als het vroeger was.

Denk chili con carne: lekkere bonensoep met varkensribbetjes.

Uiteindelijk belet niets je er ook nog vers gepeulde bonen bij te voegen, maar die zijn eerder schaars hier op de markt, dus vandaag niet voorhanden. Grappig, want zijn de bonen er dan wel, zoals voor deze lekkere bonensoep, dan vergeten we lotuswortel te kopen…

Hoe Chinese soep maken

Deze soep is verder weer uiterst makkelijk te maken:

• vlees even “wassen” in kokend water,
• spoelen met koud water en onzuiverheden weggieten,
• alles in een pot met kokend water, (dus niets aanstoven… dus nooit iets dat zal aanbakken!)
• minstens 2 uur sudderen,
• zout toevoegen naar smaak en
• genieten maar (voor, tijdens of na je maaltijd).

Het even “wassen” van het vlees maakt dat je het daarna niet meer moet afschuimen (wat alweer vraagt naar een schuimspaan), dus gewoon zonder verder omkijken laten sudderen tot je soep klaar is.

Wel de soep minstens 2 uur laten pruttelen, zodat het zetmeel van de arrowroot in je soep komt en zo je soep wat zal indikken.

Smakelijk!