Chinese kippensoep

Makkelijk recept om Chinese kippensoep te maken zodat je zonder speciale vaardigheden of bepaalde trucs een lekkere en gezonde pot soep zal serveren.

Dit recept is een typisch voorbeeld van een Chinese soep op basis van een makkelijke, lichte bouillon. Zeer eenvoudig te maken en gewoon bij geserveerd bij de dagelijkse maaltijd. Dus: van zodra je alle ingrediënten in huis hebt, mag je jezelf een heuse Chinese chef noemen!

2 manieren om een vergeten te plukken komkommer toch niet in zijn geheel op de composthoop te laten verdwijnen:

• de eerste manier is de komkommer in grote stukken te snijden en mee te koken tot bouillon waar je ook varkensribbetjes (en soms ook kippenpoten), andere knollen en gedroogde zeevruchten (indien gewenst) en wat soja saus (niet paleo!) aan toevoegt.
• de andere manier, zoals hieronder verder uitgewerkt, is nog goedkoper met beenderen van kip en zonder soja saus: dus ook nog eens 100% paleo.

In plaats van een oude komkommer, kan je ook een wintermeloen, lotuswortel tot zelfs pindanoten (niet paleo) gebruiken.

Volgens de Chinezen smaakt een oude komkommer beter naarmate hij… ouder is. Dus de komkommer niet groen plukken maar wel verder laten rijpen tot de schil geel-bruinachtig, taai en droog wordt.

Is je komkommer biologisch geteeld, dan ga je de komkommer uiteraard in zijn geheel gebruiken: zowel de schil als de zaadjes.

Was de komkommer en snijd in grote stukken: die na het koken zeer zacht zullen worden, met een textuur zowat vergelijkbaar met gekookte peer. Hoe langer de bouillon op het vuur staat, hoe meer het vruchtgewas zal “oplossen” in je bouillon. Ook de zaadjes laat je mee koken: minder voorbereidend werk en ze zijn perfect eetbaar.

Het vruchtgewas komkommer duikt reeds op in geschriften van 3000 duizend jaren geleden. Normaal wordt de jonge komkommer gegeten in salades, gekookt of gepekeld. Blijkt dan van alle culturen, alleen de Chinezen raad weten met de oude vrucht.

Je kan deze soep uiteraard ook veel sneller maken in een drukpot, maar we geven hieronder het authentieke houtskoolvuur recept in een soeppot van klei.

Hoe gezond is Chinese soep?

De meeste ingrediënten in deze soep bevatten Chinese medicinale eigenschappen, die aan westerlingen moeilijk uit te leggen zijn.

De voedingsstoffen die je uit gekookte beenderen haalt, kan je alvast nergens anders “kant en klaar” in de bouillonblokjes vinden, dus zowel voor oosterlingen als westerlingen is dit een duidelijk argument om de soep klaar te maken.

Bovendien zou deze soep “koelend” werken op je lichaam. Alhoewel het ideaal klinkt in dit hete, Maleisische klimaat, heeft het vooral te maken met hoe klimaat en voedsel (en stress en je levensstijl) inwerken op je dynamisch maar evenwichtig lichaam. Denk Yin én Yang, in dit geval: “koel” én “heet”. Een andere verkoelende Yin soep is deze even makkelijk te bereiden Chinese waterkerssoep .

Wat duidelijk te begrijpen is, is dat voor de Chinezen het voedsel wel degelijk bijdraagt tot het gezonde welzijn van je lichaam. Een idee dat in de westerse wereld bekend was (Hippocrates zei nog zoiets van “laat voedsel je medicijn zijn en medicijn je voedsel”), maar na de tweede wereldoorlog door de scheikundig (zowel wat meststoffen als bestrijdingsmiddelen betreft, tot de combinatie GMO en kankerverwekkend bestrijdingsmiddel Roundup) gedreven voedselproducenten stellig achterop werd geschoven.

Westerlingen zullen vooral de gezondheid toewijzen aan de scheikundige componenten in bijvoorbeeld de oude komkommer die rijk is aan vezels, calcium, ijzer, vitamines A, B6 en C.

Makkelijker te begrijpen en zeker door vrouwen gegeerd (al doe je er als man onder de tropenzon ook best alles aan om je huid zo gezond mogelijk te houden), zal deze soep gunstig inwerken op je huid. Anderen zeggen dan weer dat je er trager oud van wordt, en je begrijpt meteen waarom je deze soep dikwijls ziet pruttelen op het houtskoolkacheltje van mijn bijna 100 jarige schoonvader. Hij ziet er duidelijk jonger uit dan wat zijn paspoort doet vermoeden.

De rode dadels geven een ietwat zoete smaak aan de soep en zijn aangewezen voor een betere bloedcirculatie. Voor een andere smaak kan je de dadels ook eens vervangen met droge longan : een fruit verwant met de lychee maar iets minder zoet, dus beter geschikt voor in de soep.

Tot slot zal je al wel bekend zijn met de superfood status van de gojibes. De plant groeit vooral in China, waar de bes al lang deel uitmaakt van de Chinese geneeskunde. Ook deze bes zou het ouder worden vertragen – volgens de legende werd de Chinese kruidendeskundige Li Ching Yuen 256 (?) jaar door elke dag gojibessen te eten – en je immuunsysteem versterken.

Ikzelf begon een extra schep gojibessen in soepen te verwerken toen ik ietwat problemen kreeg met dubbel zicht: gojibessen bevatten onder andere carotenoïden, die ook aanwezig zijn in wortelen. Behalve dat zit de gojibes boordevol andere micronutriënten die je ook wel kan terugvinden wanneer je voldoende en gevarieerd ander vers fruit en groenten eet.

En tenslotte: voor wie per dag moeite heeft om voldoende water te drinken, is deze soep zonder zout een ideale, lekkere én voedende drank.